رای اولین بار بود که برای شرکت در عملیات کربلای 4عازم جبهه می شد .مسافت بجنورد تا اهواز طولانی بود اما علی آن قدر صبور و پر اشتیاق بود که رنج و خستگی سفر را به رویش نمی آورد. و قتی در اهواز از اتوبوس پیاده شد پاهایش بد جور ورم کرده بود به طوری که پوتین به پایش نمی رفت . نمی دانم چه شور و اشتیاقی در وجود این نوجوان بود که پوتین ها را انداخت و در آن شرایط سخت کفش های کتانی اش را پوشید زیرا نمی خواست لحظه ای از راهی که در پبش گرفته بود باز بماند.

  برگرفته از ویژه نامه حدیث باب عشق منتشر شده در آبان ماه 1390